تخریب دریاچه پریشان حیات زیستی منطقه کازرون را مختل کرده است

مطالعات اکولوژیستها بر تغییرات اکوسیستم تالاب پریشان در کازرون نشان می دهد تخریب تالاب پریشان بر اثر راهسازی و حفر چاهها منجر به رسوب گذاری و تبخیر شدید و در نتیجه کاهش میزان رطوبت و در نهایت کاهش بارندگی در سالهای اخیر در این منطقه شده است.

به گزارش خبرنگار مهر، یک محقق اکولوژی در کازرون با مطالعاتی که اخیراً بر روی اکوسیستم تالاب پریشان و تغییرات جوی و میزان بارندگی در این منطقه انجام داده از کاهش میزان رطوبت و در نتیجه کاهش بارندگی در منطقه پریشان بر اثر خشکسالی اخیر خبر داده است. علی اکبر کاظمینی در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر وسعت 42 کیلومتری تالاب پریشان و تولید رطوبت مورد نیاز منطقه  در فصلهای گرم سال گفت: منطقه پریشان به دلیل وجود همین رطوبت تالاب در فصلهای پائیز و زمستان بارندگی زیاد داشته است در حالی که در سالهای اخیر این بارندگی به حداقل رسیده است و رابطه ای مستقیم با خشکسالی و تخریب تالاب را نشان می دهد. تالاب پریشان یک میلیون سال پیش بوجود آمده و سالها حیات بخش زندگی بوده است این کارشناس ارشد سیستماتیک اکولوژی گیاهی با اشاره به بررسیهای صورت گرفته تاکید کرد: رطوبت موجود در این گونه مناطق یا از خود منبع آب تالاب، دریا، خلیج و همان منبع ذخیرگاه آب است یا ناشی از تعریق برگ و اندامهای درختان ایجاد می شود که منطقه کازرون به دلیل وجود درختان خزان برگ بلوط چندان فرصت رطوبت زایی را ندارد و این تراکم رطوبت به وجود تالاب پریشان بر می گردد. کاظمینی به رطوبت موجود در اقیانوس اطلس و بارشهای قدرتمند در منطقه آمازون اشاره کرد و افزود: سه چهارم بارندگی در جنگلهای آمازون برزیل از طریق تعریق جنگلها و ایجاد چرخه ای تعادلی برای تولید و مصرف رطوبت در این منطقه انجام می شود و درختان رطوبت را از طریق برگهایشان تعریق می کنند و به هوا منتقل می شود و به همراه جریانهای غربی - شرقی به سمت شرق برزیل برمی گردد و کوه آند به عنوان رشته کوهی بلند رطوبت را بر می گرداند به سمت جنوب برزیل و این چرخه دائم برای کنترل حیات و تداوم بارش تکرار می شود. جاده سازی در تالاب پریشان ،هراسی که سالهاست تالاب پریشان با آن دست و پنجه نرم می کند  این متخصص محیط طبیعی و اکولوژی به جنگلهای بلوط قائمیه و دشت برم در ارتفاعات نزدیک کازرون اشاره کرد و گفت: غالب جنگلهای این منطقه بلوط هستند ولی عامل اصلی بارشهای خوب در کازرون وجود دریاچه پریشان است و در سالهای پر بارش بالای 1000 میلیمتر بارش وجود دارد و در سالهای کم بارش که الان در آن سالها به سر می بریم کمتر از 150 میلیمتر بارندگی اتفاق می افتد. علی اکبر کاظمینی متوسط بارندگی در منطقه را که از خاکی حاصلخیز و مناسب کشاورزی است 500 تا 600 میلیمتر برآورد و اضافه کرد: یکی از مهمترین دلایل خشکسالی دریاچه پریشان و کاهش بارندگی و در نتیجه افت تولیدات کشاورزی و از بین رفتن محصولات کشاورزان، ریزش صدها هزار تن رسوبات از اطراف دریاچه به بستر پریشان که نتیجه راهسازی در سالیان اخیر بوده است. آتش سوزی در تالاب پریشان موجب مرگ هزاران موجود زنده شد این کارشناس با ارایه مستنداتی به عملیات راهسازی 15 سال پیش در حوالی دریاچه پریشان اشاره کرد و افزود: این جاده 2 سال پیش افتتاح شد که در نتیجه ساخت و ساز آن دو دره که آبراههای طبیعی را به سمت دریاچه مهار و وارد دریاچه می کرد بر اثر ریزش رسوبان و نخاله های طبیعی مسدود شد و همزمان با بارندگیهای سالیانه در کوهستانهای شمال دریاچه این رسوبات ته نشین و به بستر تالاب پریشان نفوذ کرده و سطح تالاب را بالا آورده اند. کاظمینی بالا آمدن سطح دریاچه پریشان را یکی از مهمترین عوامل طبیعی در بهم خوردن تعادل دریاچه دانست و اضافه کرد: وقتی سطح دریاچه بالا آمده یعنی میزان و حجم آب نسبت به سطح تالاب کم شده است و به دلیل تبخیر بالا در این منطقه گرمسیری آب تالاب به سرعت هر چه تمامتر بخار شده و در هوا متلاشی شده است. با این حال باید عوامل دیگر مثل چاههای زیاد اطراف تالاب را به این ویرانی اضافه کرد. به نظر می رسد تالاب پریشان که در منطقه جنوب غربی ایران واقع شده است بر اثر بی توجهی و کم مهری مسئولان و مردم رو به نابودی کامل گذاشته و با تعدد فعالیتهای بشری و دخالتهای خشن انسانی در این منطقه و طبق مطالعات ابتدایی انجام شده از سوی دانشجویان و کارشناسان محیط زیست در کازرون اولین آسیبهای این ویرانی عظیم متوجه حیات انسانی در کازرون به خصوص حاشیه نشیانان بی آزار این تالاب منحصربفرد بین المللی می شود.