آشنایی با رومن گيرشمن باستان شناس یا دلال موزه لوور

رومن گيرشمن در سوم اكتبر 1895 در خاركف از شهرهاي شوروي به دنيا آمده وي از باستان شناسان و مورخان نامدار فرانسوي و متخصص در باستان شناسي ايراني است كه و سال 1923، در فرانسه اقامت كرده است. تحصيلات عاليه خود را در مدرسه لوور پاريس در زبان شناسي شرقي و نيز مدرسه مطالعات عاليه به پايان رسانيده، پس از آن در دانشگاه سوربون وارد شده، پس از طي دوره آن در سال 1948 به اخذ دكترا در باستان شناسي نائل گرديده است. در 1930 براي نخستين بار با هيات باستان شناسي فرانسوي بين النهرين رفت. يك سال بعد از آن به رياست يك هيات باستان شناسي ديگر براي كاوش در ايران مامور شد، و حفاريهايي در لرستان، اسدآباد،....آغار كرد.  در 1935 در شهر بیشاپور  كازرون به كاوش پرداخت و از آن به بعد گيرشمن پيوسته در كاوشهاي باستان شناسي در ايران و افغانستان اشتغال داشت، و در حال حاضر رياست هيات باستان شناسي فرانسوي را در شوش عهده دار مي باشد. كاوشهاي دانشمند مزبور درباره تمدن ايران ماقبل تاريخ، آثار عيلامي، هخامنشي، كوشاني و ساساني اهميت خاصي دارد. كشف غارهاي حاوي قبور مردگان كه در ايران در دوره سنگ جديد مسكون بوده براي اولين بار، همچنين معبدي به سبك بابلي در ‹‹ چغازنبيل›› نزديك شوش، كه بزرگترين معبدي است كه تاكنون كشف شده. دكتر گيرشمن علاوه بر مراتب علمي مردي خوشخو و ايران دوست بود. گيرشمن از پيروان مكتب توصيفي- تاريخي باستان شناسي و در قياس با پيشينيان خود از نظر روشهاي حفاري و اهداف باستان شناسي بسيار پيشروتر بود. دكتراي افتخاري از دانشگاه تهران و عضو افتخاري و دايمي موزه ‹‹ متروپولي تن نيويورك›› و افسر لژيون دونور، دارنده نشانهاي همايون و تاج از ايران و استاد دانشكده ‹‹ اكس- آن- پرووانس›› مي باشد. از فعاليتهاي ديگر گيرشمن عضويت در فرهنگستان كتيبه ها و ادبيات و نيز عضو تعداد ديگري از انجمنهاي علمي فرانسوي و خارجي مي باشد. نوشته هاي ايران شناس مزبور در عرصه ايران فراوان است. نظري به كشف معبد چغازنبيل: در سي كيلومتري شوش معبدي در تپه اي به نام «چغازنبيل» از زير خاك بيرون آمده كه از معابد بزرگ عيلاميها بوده ، كه در 1250 سال قبل از ميلاد مسيح بنا شده و در روزگار قديم زيارتگاه مردم بوده است. ششصد و چهل و پنج سال پيش از ميلاد آشور باني پال پادشاه خونخوار آشور به عيلام لشكر كشيد و آنجا را متصرف شده و معبد را ويران كرده كتيبه اي در آن پيدا شده كه به هزار و دويست و پنجاه سال قبل از ميلاد مربوط است و روي آن نام خداي بزرگ عيلاميها به نام»اين شوشيناك » نوشته شده است . معبد چغازنبيل داراي 53 متر ارتفاع است و اشياء‌متنوعي از آن بيرون آورده شده و باز هم درنتيجه حفاري اشياء نفيس ديگري از زير توده هاي خاكهاي آن نمايان خواهد شد. آثار: 1. كاوشهاي تپه ي گيان،پاريس،‌1936 2.كاوشهاي سيلك ،جلد اول و دوم ، پاريس1939 3. خيوني ها و هفتالي ها،‌قاهره،‌1948(تحقيق درباره ي تاريخ شان) 4. شوش يك دهكده ي هخامنشي ، يادداشتهاي هيأت باستان شناسي فرانسوي در ايران،‌جلسه سي و ششم،‌1954 5. نيشابور،‌موزاييك و گچ بري كاخ( آ ) پاريس(1956) 6. پارتها و ساسانيان ، پاريس ، 1962 7. مادها و هخامنشيان ،‌پاريس، 1964 8. حفريات چغازنبيل،‌زيگورات 9. طلاي ايران 10. ايران از آغاز تا اسلام ، پاريس،‌1951 اين كتاب به وسيله ي شادروان دكتر محمد معين به فارسي برگردانده شده است. واز مهمترين كتب دكتر گيريمن مي باشد . و در 420 صفحه به قطع وزيري به چاپ رسيده است. اين دانشمند باستان شناس 132 مقاله و 16 گزارش رسمي نوشته و يك مقاله هم به عنوان تاريخ افغانستان قبل از اسلام در دايره المعارف اسلامي ليدن به چاپ رسانده است. استاد گيرشمن در سال 1934 و 1937 نيز خود در تپه سيلك كاشان كاوش نمود. ودر سالهاي 1935 تا 1941 به درخواست ژرژ سال، مسئول بخش هنر آسيايي موزه لوور، مشغول به حفاري در بيشاپور بود. گيرشمن با آغاز جنگ جهاني دوم به ژنرال دوگل پيوست و در سالهاي 43-1941 در بگرام پايتخت كوشانيان در شمال كابل و در سال 1943 در گورستان هياطله در سلق آباد حفاري كرد. با پايان اين حفريات كابل را ترك كرد تا به ‹‹ موسسه فرانسوي باستان شناسي شرقي›› در قاهره بپيوندد.