یادداشت های پراکنده

محمد اهلي شيرازي، اديب و شاعر سده دهم هجري است. سال تولد اهلي شيرازي در منابع ذكر نشده است اما با توجه به اين كه مورخان عمر وي را 84 سال و مرگ وي را در 942 ق دانسته اند، پس تولد وي بايد در حدود 858ق باشد. او از شاگردان جلال الدين محمد دواني (متوفي 908ق) بود. اهلي در جواني به دربار سلطان حسين بايقرا در هرات راه يافت. او در آنجا قصيده معروفي براي امير عليشير نوايي سرود. بعد از مدتي از هرات به آذربايجان رفت و به دربار سلطان يعقوب، سومين پادشاه آق قويونلو راه يافت. بنا به گفته مورخان و آثار به جا مانده اهلي در ستايش سلطان يعقوب اشعاري سرود. هنگامي كه شاه اسماعيل صفوي بر تخت نشست، اهلي به دربار او راه يافت و در اندك مدتي نزد شاه مقام و منزلت بسيار كسب كرد. تذكره نويسان گفته اند كه وي با اين كه در دربار شاهان بود، همواره در تنگدستي زندگي مي كرد. اهلي در 84 سالگي در 942ق، در شيراز درگذشت و در كنار تربت حافظ به خاك سپرده شد. اهلي پيرو سبك عراقي بود و براي سرودن قصايد خود از سبك انوري، ظهير فاريابي، خاقاني و جامي در سرودن غزل هايش از سعدي و حافظ پيروي مي كرد. او در اشعار خود از صنايع ادبي فراو