شادماني به شما هديه نمي شود!

شادماني به كسي هديه نمي شود. منتظر اقبال نباشيد. خود ارزياب كارهاي خويش گرديد و درس شهامت آفريني را خوب حفظ كنيد. براي اين منظور شما را به رعايت نكات زير تشويق مي كنيم.

    1- انتقاد پذير باشيد: اگر شما فكر مي كنيد به نظريات و كارهايتان هيچ انتقادي وارد نيست، مطمئن باشيد كه به بيماري خودپسندي دچار شده ايد. اين بيماري در زماني كوتاه، فرد را در ميان انبوه آشنايان و دوستان به رنج تنهايي گرفتارمي سازد. به فرموده حضرت علي(ع< :)دشوارترين تنهايي، خودپسندي است.> اينكه همه ما بايد بكوشيم پيوسته در انجام هر كار، دقت لازم را به كار گيريم بدين معنا نيست كه انتظار داشته باشيم هميشه كارهايمان بي عيب و مورد رضايت همگان باشد. چنين كساني معمولاً از انتقاد و خرده گيري خيلي بيشتر دلسرد و دلتنگ مي شوند. كوچكي و بزرگي انتقادها، بيشتر به نظر خود ما بستگي دارد.ما هستيم كه گاه يك انتقاد كوچك را آنقدر بزرگ مي پنداريم كه براي هلاكت مان كافي است.

    2- اراده خود را تقويت كنيد: رويدادهاي روزانه تا چه ميزان سبب دگرگوني احوال شما مي شود؟ از اظهار نظر ديگران درباره خود تا چه اندازه دلتنگ مي شويد؟ چرا بعضي، خيلي زود به ديگران دلبسته مي شوند؟ به چه علت عده اي زود هيجان زده و خشمگين مي شوند يا مي ترسند و نا اميد مي گردند؟پاسخ اين سوال ها را بايد از اراده ها پرسيد. اگر مي خواهيد به آرامش نسبي و اطمينان خاطر و اعتماد دست يابيد و نيروي تان بيهوده صرف امور بي ارزش نشود، اگر دوست داريد در هنگام تصميم گيري ها سنجيده ترعمل كنيد و تعادل رواني خويش را حفظ نماييد تا مورد توجه و علاقه آشنايان باشيد، پيش از هر كار بايد نيروي اراده خود را تقويت كنيد. اراده، نيروي دروني است كه مهار انگيزه هاو رفتارها را بر عهده دارد. تقويت آن تنها يك راه بيش ندارد: تمرين. تاكيدهاي پيشوايان معصوم مبني بر "ترك پيروي از هواي نفس"، ريشه در همين امر دارد كه پيروي از تمايلات به طرز شگفت آوري سبب سستي اراده مي شود. حضرت علي(ع) درهمين باره فرموده است: <برترين مردم كسي است كه از پيروي نفس سر بتابد.> همچنين آن حضرت فرموده اند: <آنكه بر تمايلات پيروز شود نجات يافته است.> شيوه <تمرينِ تقويت اراده> بسيار ساده است. تنها لازم است بپذيريد كه پس از مدتي تمرين به طور معجزه آسا از اراده پولادين برخوردار خواهيد شد. بدين منظور مدتي از روش هاي زير استفاده كنيد:

    الف ) در هنگام خشم از تصميم گيري و سخن گفتن بپرهيزيد و تا حدّ امكان آرام و بي تفاوت باشيد. زماني كه به بدگويي و غيبت ديگران بسيار حريص شُديد از اين كار به شدّت بپرهيزيد.ب ) سعي كنيد بيشتر اوقات، سكوت خود را حفظ كنيد.وقتي از خبري آگاه شُديد با شتاب زدگي آن را به دوستان اطلاع ندهيد و كمي صبر كنيد و بعد در صورت لزوم به آرامي به آنها اطلاع دهيد. ج) هيچ گاه نسنجيده لب به سخن نگشاييد. زماني كه چيزي مي شنويد با عجله درباره آن اظهار عقيده نكنيد. د ) خستگي و كم خوابي به طور مرموز سبب تضعيف اراده است. فرد خسته، زودتر رنجيده و شتاب زده مي شود و تصميمات نابجا مي گيرد. كم خوابي نيز عامل خستگي است كه بايد ازآن پرهيز كرد.

    3- قرباني تعارف نشويد: هيچ گاه گفتار آسماني را از ياد نبريد كه <فرد كمرو، روزي اش ناچيز است" .>روزي" تنها مبلغ پولي كه ما در اندوخته داريم، نيست. زماني كه شما با شهامت نتوانيد از عوامل زيان آور پيرامون خود پيشگيري كنيد و در مقابل خواهش نارواي دوستان، پاسخ منفي دهيد، كم روزي خواهيد بود. بسياري از ما، بخشي از سرمايه هاي مادي و معنوي خود را به سبب كمرويي و تعارفات پوچ، قرباني مي كنيم. گفتگوهاي بي نتيجه و هدر دهنده عمر، تماس هاي تلفني بي فايده، همنشيني اجباري با اشخاص، برآوردن توقعات بيجاي افراد به علت شرم حضور، ازجمله عواملي هستند كه ما را قرباني مي كنند. كسي كه براي عمر خود، ارزشي قائل است، به آساني به ديگران فرصت تباه كردن آن را تقديم نمي كند.

     4- با برنامه ريزي به شادكامي دست يابيد: كساني كه براي هرموقعيت، برنامه اي مخصوص طرح ريزي مي كنند زودتر به شادكامي دست مي يابند. پيش از آنكه در اجراي طرح و برنامه اي دچار ناكامي شويد، طرحي جايگزين آن، در نظر بگيريد تا مبادا در اثر شكست، بي هماهنگي، شما را دلسرد و ناتوان كند.در خاطر داشته باشيد كه ناكامي و شكست بسيار مرموزانه، حس ارزشمندي شما را خدشه دار مي كند و به نااميدي وا مي دارد. بدين منظور بايد پيوسته براي همه برنامه هاي خود، طرح و برنامه جايگزين داشته باشيد تا احساس شكست و رنجش به سوي شما هجوم نياورد و نيروي تان را بي سبب تضعيف نكند. از زندگيِ مورچگان درس بياموزيم كه هرگاه از ميان هزاران راه، همه را به ظاهربسته ببينند، نااميد نمي شوند و در جستجوي راه تازه، از كوشش باز نمي ايستند.

    5- از احساس فرودستي فرار كنيد: پيوسته كساني پيرامون ما يافت مي شوند كه از اظهار تواضع هاي بي موردشان، پشيمان و رنجيده خاطر مي باشند. از ياد نبريد كه تواضع به معناي اظهار فرودستي و ناتواني نيست. تواضع ميوه شناخت و شعور و بالندگي است، نه بازتاب ناتواني. اظهار فروتني در مقابل امتيازات ديگران، علامت قدرشناسي و اهميت دادن به كوشش هاي آنهاست، نه وسيله اي براي مسلط كردن ديگران بر خود. تواضع نيز نبايد پيوسته يكجانبه مراعات شود، زيرا در آن صورت ابزار سلطه جويان خواهد شد. شاد باشيد و از اين شادي لذت ببريد.