خواجوي كرماني و كازرون

گروه : علوم انساني      رشته : زبان و ادبيات فارسي      گرايش : شعر      تاريخ تولد : 689  خلاصه : كمال الدين ابو العطا محمودبن علي بن محمود مرشدي كرماني ، عارف بزرگ وشاعر استاد ايران در قرن هشتم هجري قمري است . وي را نجلند شعرا ، خلاق المعاني ‌ ، ملك الفضلا و خواجوي كرماني نيز مي نامند . او يكي از كثير الشعرترين شاعران زبان فارسي است و از جمله شاعراني است كه درزمان حياتش ، ديوان او جمع آوري شده است .  والدين و انساب : اطلاق نسب مرشدي به خواجوي كرماني به سبب انتساب اوبه فرقه مرشديه است كه پيروان شيخ مرشد ابواسحق كازروني بودند . [آرش مشفقي ، نخل بند شعرا، كيهان فرهنگي ،‌سال نوزدهم .شهريور 1381 ، پياپي 191، ص54 ]  خاطرات كودكي : دوران كودكي ونوجواني دركرمان سپري شد ليكن وي هيچگاه ازاقامت دركرمان راضي نبود ه است . [آرش مشفقي ، نخل بند شعرا، كيهان فرهنگي ،‌سال نوزدهم .شهريور 1381 ، پياپي 191، ص54 ]  تحصيلات رسمي و حرفه اي : خواجو درنزد شيخ امين الدوله كازروني و شيخ علاء الدوله سمناني كسب فيض كرده و صاحب مدارج عالي شده بود . [آرش مشفقي ، نخل بند شعرا، كيهان فرهنگي ،‌سال نوزدهم .شهريور 1381 ، پياپي 191، ص54 ]  استادان و مربيان : شيخ امين الدوله كازروني و شيخ علاء الدوله سمناني ازمهمترين استادان خواجو بودند . [آرش مشفقي ، نخل بند شعرا، كيهان فرهنگي ،‌سال نوزدهم .شهريور 1381 ، پياپي 191، ص54 ]  همسر و فرزندان : خواجو به همسر و فرزندان خودعلاقه بسيار داشت . بدان علت درمثنوي گوهر نامه ازفرزندش مجيد الدين علي نام برده است . [آرش مشفقي ، نخل بند شعرا، كيهان فرهنگي ،‌سال نوزدهم .شهريور 1381 ، پياپي 191، ص55 ]  وقايع ميانسالي : خواجو به سفر علاقمند بود . او از كرمان به شيراز رفت و پس از آن به كازرون آمده به خدمت شيخ امين الدوله كازروني رسيدو پيرو او وفرقه مرشد يا كازرونيه گرديد . سپس به اصفهان رفته و سازو برگ سفر ترتيب داد وبه سوي عراق عرب ،‌حجاز ،‌شام ،‌مصر،‌تبريزبه راه افتاد و سپس به جرون (نام ولايتي درنزديكي بندر هرمز وبندر عباس ) و همدان رفته است . [آرش مشفقي ، نخل بند شعرا، كيهان فرهنگي ،‌سال نوزدهم .شهريور 1381 ، پياپي 191، ص54ـ55 ]  زمان و علت فوت : خواجو درسال 753 ه.ق وفات يافت . [آرش مشفقي ، نخل بند شعرا، كيهان فرهنگي ،‌سال نوزدهم .شهريور 1381 ، پياپي 191، ص55 ]  فعاليتهاي آموزشي : فعاليت مهم خواجو شعرو شاعري بو . آثار وي از حيث تنوع مواد و بخصوص از حيث اشتمال برنظم و نثر استادانه جالب است طوري كه او يكي از كثيرالاشعرترين شاعران زبان فارسي است . وي از جمله شاعراني است كه درزمان حياتش ،‌ديوان او جمع آوري شد . [آرش مشفقي ، نخل بند شعرا، كيهان فرهنگي ،‌سال نوزدهم .شهريور 1381 ، پياپي 191، ص55 ]  ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : مهمترين فعاليت روزمره خواجو نظم ونثر بود . نثراو غالبا مصنوع و شاعرانه و‌آكنده ازآرايش هاي بديعي است . ازاين حيث نمونه اي ازنثر فني يا كلاسيك اديبانه يا اديب پسند است . نمونه هاي موجود آن غالبا شامل مناظرات است و مهارت او را دراين فن معلوم مي دارد . [آرش مشفقي ، نخل بند شعرا، كيهان فرهنگي ،‌سال نوزدهم .شهريور 1381 ، پياپي 191، ص55 ]  آرا و گرايشهاي خاص : خواجوي كرماني درشعر و شاعري پيرو سبك امير خسرو دهلوي و پيشرو مولانا جامي است . [آرش مشفقي ، نخل بند شعرا، كيهان فرهنگي ،‌سال نوزدهم .شهريور 1381 ، پياپي 191، ص55 ] منابـــــــع آرش مشفقي ، نخل بند شعرا، كيهان فرهنگي ،سال نوزدهم .شهريور 1381 ، پياپي 191، ص55 آثار ويژگي مثنوي هماي و همايون خواجو اين را درسال 73 ه.ق دربغداد تمام كرده و به ابوسعيد ايلخان مغولان تقديم كرد . مثنوي گوهر نامه   ديوان اشعار ديوان اشعار خواجو درحدود چهل وچهار هزار بيت است . مثنوي گل و نوروز   رساله الباديه   مثنوي سام نامه   مثنوي كمال نامه   مثنوي روضه الانوار   رساله سبع المثاني   رساله مناظره شمس و سحاب منبع: ايران شناسي