از امام علي (ع) بياموزيم

                                     آنكه غالب بر زبان است , در امان است.

مايوس مباش; زيرا ياس مرگ است.

وفا با راستگويي توام است. هيچ صفتي را برتر از وفا نمي شناسم.

محال است كه هنرمندان بميرندو بي هنران جاي ايشان گيرند بدانچه نميدانيد دست نزنيد زيا نادانان چنين ميكنند و همين عمل دليل بر ناداني آنهاست.

هر گاه بنام قرض به دوست خود پولي دهي بيگمان يا دوست را از دست خواهي داد يا پولرا.

مصيبت و محنت فكر را قوي و دوستانت را بانسان مينماياند.

تنهائي و تفكر آسايش خدا پرستانست.

با روزگار سازگار باش , هنگام شادي مغرور و گاه محنت مغموم مشو , زيرا دير يا زود هر دو سپري گردند.

دنيا در مثل چون سايه توست, اگر بر جاي خود بايستي با تو باشد , و اگر در پي اش افتي دور گردد.

ياران پايدار يك جان دارند در تنهاي پراكنده و بيشمار.

زندگي آنقدر دلاويز و مطبوع است كه خاطرات آن چه تلخ و چه شيرين گوارا و خواستني است.

شعف حاصل از انتقام بيش از دقيقه اي نپايدولي سرور حاصل از عفو را لذت ابدي است.

كسي كه از پول گذشت متقي و بنده خاص خدا گشت.